12/11/14

ΠΕΤΑΛΙΕΣ



Τα πρωινά του καλοκαιριού ξυπνούσα με τον κόκορα πριν βγει ο ήλιος, στα μέρη μου το καλοκαίρι αν βγει ο ήλιος δεν κάνει αστεία. [1]



Πρωινό;; ΕΝΑ γάλα στα όρθια και λίγο ψωμί με μαρμελάδα, πάντα σπιτική της γιαγιάς . Μέτα βολίδα στο ποδήλατο... μάλλον τότε άρχιζε η μέρα, όταν ανεβαίναμε στα ποδήλατα... δέκα πεταλιες πιο πέρα ήταν το σπίτι του Γιώργου[2] (τώρα κουμπάρος μου).
Πήγαινα να τον ξυπνήσω, δεν έμενε στο χωριό όλο τον χρόνο, ερχόταν μόνο για τα καλοκαίρια... τον θυμάμαι από τότε που θυμάμαι και μένα... δεν ξυπνούσε με τίποτα... μαρτύριο κανονικό... κάποτε αφότου περνούσε καμιά ώρα με "ξύπνα και ξύπνα" από την γιαγιά του επιτελούς ξυπνούσε και φεύγαμε. 

Άλλες είκοσι πεταλιές και φτάναμε στο σπίτι του Δημήτρη [3] μας περίμενε συνήθως πάνω στο ποδήλατο και αυτός... και άρχιζε η περιπέτεια της ημέρας, πρώτα πηγαίναμε στα πευκάκια [4] ή στα παγκάκια της πλατείας [5] ή στις λεύκες της παιδικής χαράς στο σιντριβάνι [6].
Εκεί βρίσκαμε την άλλη τσακαλοπαρεα, τον ΓΙΑΝΝΗ τον ΚΩΣΤΑ τον ΚΩΣΤΑ τον ΣΤΑΥΡΟ τον ΣΤΕΦΑΝΟ τον ΔΗΜΗΤΡΗ(+) τον ΣΤΕΦΑΝΟ τον ΚΩΣΤΑ(+) τον τον ΚΩΣΤΑ τον ΒΑΣΙΛΗ τον ΓΙΑΝΝΗ.
 


Μαζευόμαστε και αρχίζαμε... συνήθως τα πρωινά παίζαμε μπάλα στα πλακάκια της πλατείας τερματάκια τα λέγαμε μια και για τέρματα είχαμε τα παγκάκια, ένα από την μια πλευρά ένα από την άλλη, χωρίς τερματοφύλακα, στα 3 κόρνερ πέναλτι και χωρίς αράουτ...

Το μεσημεράκι έφτανε γρήγορα, και η παρέα διαλυόταν για το μεσημεριανό φαγητό, αλλά το ραντεβού είχε ήδη δοθεί για το γήπεδο [9] ή το εκκλησάκι της Αγιά Μαρίνας [7] ή για τα παγκάκια κάτω από τις λεύκες της πλατείας [5] ή για τα πεύκα του σχολείου [10]...
Κουβέντες και κουβέντες και κουβέντες για εκατοντάδες πράγματα και θέματα... κάποιες φορές τα μεσημέρια πηγαίναμε στην καφετέρια του ΚΩΣΤΑ [11] εκεί ή βλέπαμε καμιά ταινία στο βίντεο ή πλακωνόμαστε στα ηλεκτρονικά.


 

Άλλοτε πηγαίναμε στις αχλαδιές [8] όπου ρημάζαμε τα πάντα...ακρίδες κανονικές, τρώγαμε τα αχλάδια άγουρα, άπλυτα και μετά είχαμε όλα τα παρελκόμενα...

Άλλες πάλι φορές στο σχολείο στήναμε αυτοσχέδιες ράμπες για πετάγματα με τα ποδήλατα ή παίζαμε βόλους ή χαρτάκια υπερατού.




 Τα απογεύματα πριν βραδιάσει το ρίχναμε πάλι στην μπάλα ή παίρναμε τα ποδήλατα και αρχίζαμε τις βόλτες σε όλο το χωριό. 
Κάποιοι βγάζαμε και χαρτζιλίκι, πηγαίναμε στην ταβέρνα του ΑΛΕΚΟΥ(+) [12] και τον βοηθούσαμε στις ετοιμασίες για το βράδυ, μας έδινε από εικοσάρικο, το οποίο το τσακίζαμε αμέσως στην άλλη καφετέρια του χωριού του ΤΑΚΗ [13] όπου εκεί οι κουβέντες είχαν πάντα ποδοσφαιρικό χαρακτήρα... 
Τα βράδια περνάμε κανένα σουβλάκι στο χέρι από τον Αλέκο και μετά είχε πάντα ταινία στην καφετέρια του Κώστα... θυμάμαι εκεί είδα όλα τα μπλοκμπαστερ της εποχής, πολύ Σταλονε πολυ καράτε πολύ γουέστερν  και πολλή κοκακολα... 
Τα σαββατοκύριακα "πηγαίναμε" (δεν μας άφηναν να μπούμε μέσα, βαριά βαριά είμαστε 10 χρονών ο καθένας) στην ντισκοτέκ του ΣΑΚΗ [14], εκεί ακούσαμε για πρώτη φορά την ξένη μουσική της εποχής και βλέπαμε πως χορεύουν οι μεγαλύτεροι στην πίστα...

Εξουθενωμένοι επιστρέφαμε σπίτια μας και πέφταμε στα δροσερά σεντόνια για να συνεχίσουμε τις βόλτες μας στα όνειρα μας... 


Κάπως έτσι περνούσαν τα καλοκαίρια κάπως έτσι κάναμε φίλους που δεν θα τους ξεχάσουμε ποτέ...





 Σημείωση 1: Το ποδήλατο δεν είναι το δικό μου, αλλά είναι ίδιο με αυτό που είχα, πενταταχυτο με 4 αμορτισέρ και φρένα ταμπούρα.
Σημείωση 2: Το χωριό είναι το Παραλίμνιο Σερρών (το χωριό της μητέρας μου) όπου περνούσα τα καλοκαίρια. 
Σημείωση 3: Όλα τα ονόματα και τα γεγονότα είναι αληθινά και συνέβησαν από το 81, 82, μέχρι και το 85,86.
Σημείωση 4: (+) = τα πρόσωπα της αναφοράς δεν ζουν πια. 
Σημειωση 5: Οι αριθμοί στο κείμενο αντιστοιχούνε στα σπίτια μας και στα σημεία που αναφέρομαι στο κείμενο (δες χάρτη)






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΕΚΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ - ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΑ - ΕΥΑΝΑΓΝΩΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...