Ο κακός συνδικαλισμός και τα μεροκάματα των 17 ευρώ.

Φταίει ο ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ λοιπόν, φταίει ο συνδικαλισμός που έφτασε το μεροκάματο στα 17 ευρώ... 

Τέτοια ακούω και μου σηκώνεται η τρίχα.

Και τι είναι ο συνδικαλισμός για να φταίει; 
Μήπως οτι απόλαυσε ως τώρα η εργατική τάξη οφείλεται σε αυτόν τον συνδικαλισμό; 
Άρα δεν φταίει ο συνδικαλισμός, φταίει κάτι άλλο που έχει σχέση με τον συνδικαλισμό, αλλά δεν είναι ο συνδικαλισμός, τι είναι λοιπόν αυτό;
ΟΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ, αυτοί που επέλεξαν κατά καιρούς αφενός μεν οι εργάτες (ΟΧΙ ΟΛΟΙ) και αυτοί που βόλευαν αφετέρου στην εκάστοτε ΕΡΓΟΔΟΣΙΑ, αυτοί είναι που πρόδωσαν το κίνημα και την εργατική τάξη, ΑΥΤΟΙ που με τα συναγελασματα τους με την εξουσία ΠΟΥΛΗΣΑΝ τις χιλιάδες των εργατών που εκπροσωπούσαν.
Έτσι το κίνημα έφθειρε χρόνο με τον χρόνο και υποχωρούσε.
Μήπως και δεν ΗΤΑΝ ένα φυτώριο τα μεγάλα συνδικαλιστικά σαλόνια για τους νυν βουλευταδες των κομμάτων εξουσίας;
Μήπως θέλετε να τους απαριθμήσουμε τους προέδρους της ΓΣΕΕ;
Ας δούμε από που ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ και που ΚΑΤΑΛΗΞΑΝ μετά τις θητείες τους; 

Γιώργος Ραυτόπουλος, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ (1983 – 1989).

Στο 22^ο της ΓΣΕΕ, που για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες γίνεται με συνθήκες μεγάλης (όχι όμως πλήρους) αντιπροσωπευτικότητας, εκλέγεται πρόεδρος ο Γ. Ραυτόπουλος. Είναι μια περίοδος που η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ αρχίζει να διαψεύδει τις προσδοκίες των εργαζομένων, που συσπειρώνονται γύρω από τις δυνάμεις που προωθούν αγώνες σε ταξική κατεύθυνση. Τον Οκτώβρη του 1985 και ενώ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ (ο οποίος έχει ήδη δηλώσει στήριξη στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ) αρνείται πεισματικά να συγκαλέσει τα όργανα, για να τοποθετηθεί και η συνομοσπονδία, μια ομάδα συνδικαλιστών της ΠΑΣΚΕ ανεξαρτητοποιείται και   ανατρέπεται έτσι η κυβερνητική πλειοψηφία. Η νέα πλειοψηφία που δημιουργείται καθαιρεί τον Ραυτόπουλο και εκλέγει νέα διοίκηση.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορεί να διανοηθεί ότι δεν θα  ελέγχει τη διοίκηση της ΓΣΕΕ, παρεμβαίνει πραξικοπηματικά και με απόφαση του δικαστή Θέμελη καταργεί  το δημοκρατικά εκλεγμένο προεδρείο και διορίζει πάλι τον Ραυτόπουλο. Ξεσπάει σάλος στους εργάτες, γίνονται συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, ο υπουργός δικαιοσύνης δηλώνει πως ο Θέμελης «ορθώς έπραξε» και μένουν στην ιστορία  οι δηλώσεις του υπουργού εργασίας Γιανόπουλου, πως «δεν μπορεί το ΚΚΕ, με 10% στη Βουλή, να έχει την πλειοψηφία στα συνδικάτα και εμείς (δηλαδή το ΠΑΣΟΚ) να παίρνουμε στις εκλογές 48%»  («επιχείρημα» που αναπαρήγαγαν  και τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ για να δικαιολογήσουν το πραξικόπημα στη ΓΣΕΕ, και τον διορισμό Ραυτόπουλου, που δεν διέφεραν σε τίποτα από τις πρακτικές των εποχών της δεξιάς).

Ας δούμε όμως και κάποια στοιχεία από το βιογραφικό του κ. Ραυτόπουλου, από την επίσημη ιστοσελίδα του. Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, μέλος και αναπληρωτής Γραμματέας της Επιτροπής Συνδικαλιστικού, μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ 1977 – 2004. Διετέλεσε Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (1992-1994). Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (1995-1996). Του ΠΑΣΟΚ και επί ΠΑΣΟΚ φυσικά, να μην ξεχνιόμαστε, όσο κι αν ο ίδιος ο κ. Ραυτόπουλος επιχειρεί να κοροϊδέψει σήμερα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και την ελληνική κοινωνία ολόκληρη. Είναι τυχαίο που στο βιογραφικό του, δεν αναφέρεται πουθενά η λέξη ΠΑΣΟΚ; Όχι. Όπως ίσως να μην είναι τυχαίο και το γεγονός πως από την επίσημη ιστοσελίδα της ΓΣΕΕ, στην καρτέλα με τα συνέδρια της Ομοσπονδίας, ενώ υπάρχει ιστορική αναφορά (έστω ανακριβής σε κάποιες περιπτώσεις) σε όλα τα συνέδρια από την ίδρυσή της, στα συνέδρια της εποχής των διορισμών του Ραυτόπουλου στην προεδρία της ΓΣΕΕ (22ο και 23ο), οι σελίδες είναι λευκές!

Και ενώ η ιστορία από χρόνια είχε πετάξει τον κ. Ραυτόπουλο στα αζήτητα, ο ίδιος έκανε την εμφάνισή του, πού λέτε; Στην Πανελλαδική συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να αναλάβει πόστο στην «νέα εποχή» που ανατέλλει κάτω από τον ήλιο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τα «γιούχα» και τα «έξω» ακούστηκαν πολύ μακριά από το στάδιο που γινόταν η συνδιάσκεψη, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του κ. Ραυτόπουλου αλλά και όταν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (λέγε με Αλέξη) προσπάθησε να τον τοποθετήσει αριστίνδην!!! (η λέξη αυτή χρησιμοποιείται σύμφωνα με το λεξικό Μπαμπινιώτη: «για όσους επιλέγονται λόγω της αξίας τους σε συγκεκριμένο αξίωμα, με ελεύθερη επιλογή της ηγεσίας», χωρίς δηλαδή να ψηφιστεί από τα όργανα του κόμματος!!!)  στη Συντονιστική Επιτροπή (το κορυφαίο όργανο του κόμματος). Δεν τα κατάφερε ο Αλέξης, αλλά κάποιον τρόπο θα βρει στο μέλλον. Η τεράστια πείρα του κ. Ραυτόπουλου  είναι πολύτιμη και η «αξία» του αναμφισβήτητη. Θα του χρειαστούν.

 

Λάμπρος Κανελλόπουλος,  Πρόεδρος της ΓΣΕΕ (1989 -1993).

Εντάχθηκε στο ΠΑ.ΣO.Κ. από την ίδρυση του και είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από το 1984. Βουλευτής ΠΑΣΟΚ 1993-1996-2000. Διετέλεσε υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων από 22.1.96 έως 25.9.96. Γραμματέας της ΠΑΣΚΕ από το 1986. Μέλος της Επιτροπής επεξεργασίας του κυβερνητικού προγράμματος του ΠΑΣOΚ (1993). Γραμματέας του Τομέα Συνδικαλιστικού του ΠΑΣOΚ (από τις αρχές του 1994). Μέλος του Πειθαρχικού Συμβουλίου της ΚΕ του ΠΑΣOΚ από το 1984. Από το 2001 Πρόεδρος της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF. Αν κάποιος αναρωτηθεί για το τελευταίο, δηλαδή τι σχέση μπορεί να έχει ένας πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ με το αντικείμενο αυτό, η απάντηση είναι κοινή με αυτή του ερωτήματος «πως γίνεται και σε θέσεις, όπως γενικών γραμματέων υπουργείων, προέδρων οργανισμών κλπ. διορίζονται πάντα όσοι δεν ξαναβγήκαν βουλευτές». Κανένας δεν μένει χωρίς δουλειά.

 

Χρήστος Πρωτόπαπας, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ (1993 – 1996)

Από το πλούσιο  βιογραφικό του: Ενταγμένος ιδεολογικά και κομματικά στο ΠΑΣΟΚ από το 1976. Εκλέγεται μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από το 1990 έως το 2005. Επί σειρά ετών ήταν Γραμματέας της ΠΑΣΚΕ. Διετέλεσε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. Επί σειρά ετών ήταν αναπληρωτής Γραμματέας του Τομέα Συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ. Από το 2005 έως σήμερα είναι μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξελέγη για πρώτη φορά στις 22.09.1996 στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών. Στη συνέχεια, ανέλαβε τα καθήκοντα του Υφυπουργού Εργασίας & Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Στις εκλογές της 9ης Απριλίου 2000 επανεκλέγεται Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών, διατηρεί τη θέση του ως Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ενώ του ανατίθεται και η αρμοδιότητα της δημιουργίας του “Ολυμπιακού Χωριού”, για τους αγώνες του 2004. Τον Οκτώβριο του 2001 αναλαμβάνει τα καθήκοντα του Υπουργού Τύπου & Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης μέχρι το Φλεβάρη του 2004 οπότε και προκηρύχθηκαν εκλογές. Στις εκλογές της 7ης Μαρτίου 2004 επανεξελέγη Βουλευτής.

Τον Ιούνιο του 2006 ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου τον όρισε Συντονιστή του Τομέα Ανάπτυξης της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, ενώ από τον Δεκέμβρη του 2006 έως τον Ιούλιο του 2007 ήταν Υπεύθυνος του Τομέα Υγείας και Πρόνοιας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Τον Οκτώβρη του 2009 επανεκλέγεται Βουλευτής ΠΑΣΟΚ στη Β’ Περιφέρεια Αθηνών, ορίζεται Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Ο πρώην συνδικαλιστής κ. Πρωτόπαπας… υπηρετώντας τον ελληνικό λαό στο κοινοβούλιο, όχι απλά υπερψήφισε τα μνημόνια και κάθε αντεργατικό-αντιλαϊκό νομοσχέδιο που τον εξαθλιώνουν, αλλά υπερασπίζεται και με φανατισμό τις επιλογές του. Ανήκει στους πρωτεργάτες αυτής της πολιτικής.

 

Χρήστος Πολυζωγόπουλος, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ (1996 – 2006)

Από το βιογραφικό του: Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από τη μεταπολίτευση (2ο Συνέδριο) αδιάλειπτα ως σήμερα. Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και στη συνέχεια μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου (Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ Μάρτη 2005) του ΠΑΣΟΚ. Διετέλεσε:  Γραμματέας της ΠΑΣΚΕ.  Αναπληρωτής Γραμματέας του Τομέα Συνδικαλιστικού του ΠΑΣΟΚ.  Υπεύθυνος του Τομέα Πολιτικών Κινητοποιήσεων του ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνος για τα Μαζικά Κινήματα  Μέλος της 9μελούς Επιτροπής Εκλογικού Αγώνα του ΠΑΣΟΚ και υπεύθυνος για τις Δημοτικές και Νομαρχιακές Εκλογές (νομός Αττικής). Συντονιστής Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου 2008 (ΚΟΕΣ) του ΠΑΣΟΚ.

 

Γιάννης Παναγόπουλος, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ (2006 – )

Ακολουθεί απόσπασμα από το βιογραφικό του κ. Παναγόπουλου: Πρόεδρος της ΠΑΣΚΕ, και µέλος του Εθνικού Συµβουλίου του ΠΑΣΟΚ.

 

ΑΥΤΟΙ ήταν οι πρόεδροι λοιπόν του ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ κινήματος στην ΕΛΛΑΔΑ τα τελευταία 30 χρόνια, ήταν κάτι διαφορετικό από αυτούς που μας έφεραν ως εδώ; 

ΔΙΟΤΙ δεν μπορεί να φταίει το ΠΑΣΟΚ για την κατάντια μας και τα ίδια τα παιδιά του ΠΑΣΟΚ να μην φταίνε για την απαξίωση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, έτσι και αλλιώς την ίδια γραμμή ακολουθούσαν... και στις ίδιες εντολές υπάκουαν.

 

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα ξεστομίσετε κουβέντα για τον ΚΑΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ σκεφτείτε λίγο περισσότερο και μετά ξεστομίστε την! και προσπαθήστε να κατονομάσετε ποιοι ήταν οι ηγέτες του κινήματος και προς τα που οδεύουν!

 

 

Καλή σας διασκέδαση...