28/11/14

ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΞΑΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ;;

Τι κοινό έχει το τραγούδι Black Magic Woman του Santana, με το Hey Joe του Jimi Hendrix. To Nothing Compares to U της Sinead O’ Connor με το Red Red Wine των UB40 εκτός ότι έγιναν μεγάλες και χιλιο-ακουσμένες επιτυχίες;; 

Μα είναι όλα διασκευές.

Και όμως αυτά τα τραγούδια έγιναν περισσότερο γνωστά με τους καλλιτέχνες που τα ερμήνευσαν δεύτερη και τρίτη φορά.

Cover Song είναι στα ελληνικά το διασκευασμένο τραγούδι. Συνήθως δεν χρειάζεται η έγγραφη άδεια του δημιουργού του (σε αντίθεση με το remix που είναι απαραίτητη). Διασκευές θεωρούνται τα τραγούδια που έχουν δανειστεί μουσική, στίχο ή και τα δύο. Πολλές ελληνικές επιτυχίες γνωστών τραγουδοποιών είναι τραγούδια ξένα με τις αρκετές φορές κάκιστη μεταφορά στίχου. 
Αρκετές επιτυχίες της μουσικής ροκ σκηνής έγιναν γνωστές μετά από την δεύτερη ή και την τρίτη διασκευή. Βασικό παράδειγμα το "Black Magic Woman" του Santana, του 1970, είναι διασκευή από το ομότιτλο τραγούδι των Fleewood Mac, επιτυχίας του 68.

Πολλοί καλλιτέχνες διασκευάζουν τραγούδια επιτυχημένα άλλοτε ως φόρο τιμής σε παλαιότερους καλλιτέχνες και άλλοτε για να βγουν από την αφάνεια. Δεν είναι πάντα επιτυχημένες οι διασκευές, καθώς υπάρχουν φορές που οδηγούν σε μεγάλη αποτυχία.

Οι πιο επιτυχημένες διασκευές

Το τραγούδι του Lenny Kravitz "American Woman, 98" ήταν κλασική επιτυχία των Guess Who το 1970. 



Ο Eric Clapton διασκεύασε με ιδιαίτερη επιτυχία το τραγούδι του Bob Marley "I shot the Sheriff" (orig: 1973) το 1974, κάνοντας έτσι ευρέως γνωστό τον Τζαμαϊκανό τραγουδιστή. Δεν ήταν όμως η μοναδική του διασκευή καθώς ακολούθησε το Cocaine του J.J. Cale (orig: 1976) έναν χρόνο μετά την πρώτη του κυκλοφορία.

Μία πολλή καλή διασκευή είναι και των Guns N Roses του 1991, όταν εκτέλεσαν με έναν δικό τους τρόπο το Knockin' On Heavens Door, του Bob Dylan (73). 

Το Love Hurts των Τhe Everly Brothers (1960) έγινε μεγάλη επιτυχία από τους Nazareth 15 χρόνια μετά. 




Αντίστοιχη επιτυχία είχε και το τραγούδι του David Bowie "The Man Who Sold The World" (1971), όταν το τραγούδησαν οι Nirvana το 1993.



Το κλασικό μετά από 25 χρόνια τραγούδι των UB40 "Red Red Wine" είναι και αυτό διασκευή από τραγούδι του 1968 του Neil Diamond.


Το Nothing Compares to U της Sinead O 'Connor είναι ο λόγος που έγινε γνωστή η Ιρλανδή τραγουδίστρια. Το πρώτο τραγούδι είχε ερμηνευτεί από τον Prince το 1984 (Family). 


To διασημότερο κομμάτι (όχι καλύτερο) του Jimi Hendrix ανήκει σε άλλον. Το Hey Joe πρωτοπαρουσιάστηκε το 1965 από τους Leaves και έναν χρόνο μετά έγινε μεγαλύτερη επιτυχία από τον Jimi. 

Πολλή καλή διασκευή είχε πραγματοποιήσει και για το τραγούδι All Along the Watchtower, του Bob Dylan. 

To Wild Things μας θυμίζει τους Troggs. Και όμως πρωτοεμφανίστηκε το 1965 από τους Wild Ones. 

To Mony Mony του Bill Idol (87) είναι του Tommy Jones (68). 

Οι Doors διασκεύασαν με ιδιαίτερη επιτυχία το Alabama Song το 1967, τραγούδι που δημιούργησε ο Kurt Weil το 1930. Ένα άλλο κομμάτι που συμπερίλαβαν σε δίσκο τους είναι το BackDoor Man των Howlin' Wolf (60) το 1970. 

Το the First Cut Is the Deppest του γατούλη της ροκ Cat Stevens έγινε επίσης γνωστό από την Sheryl Crow το 2004. Η τελευταία είχε κάνει και μία άλλη διασκευή των Led Zeppelin το D’ Y’ Maker με έναν δικό της τρόπο, μοναδικά ερμηνευμένο.  

Το Without You που ερμήνευσε με ξεχωριστό τρόπο η Mariah Carey, αρχές του 90, ήταν ήδη γνωστό από τον Harry Nilsson το 71. Και όμως η πρώτη κυκλοφορία ανήκει στους Badfinger το 1970. 

Ο Urge Overkill τραγούδησε το Girl, You'll Be a Woman Soon τραγούδι μοναδικά εκτελεσμένο από τον Neil Diamond το 1967. 

 
 
To Kentucky Woman (1967) που θυμίζει Deep Purple (1968) είναι και αυτό δικό του. 

Το Rush έχει χιλιοδιασκευασθεί από πάρα πολλά συγκροτήματα, αλλά εγώ προτιμώ τους Deep Purple. Η πρώτη εκτέλεση όμως, ανήκει στον Billy Joe Royal από το 67. 

Το Come Together από τις τελευταίες επιτυχίες των Beatles διασκευάστηκε με την ίδια φρεσκάδα από τους Aerosmith. 

To Hallelujah του Leonard Cohen (85) ερμήνευσε το 1994 ο Jeff Buckley. 

To Somebody to Love το έχουμε συνδέσει με τους Jefferson Airplane. Η πρώτη όμως ερμηνεία ανήκει στους The Great Society (1966) ένα χρόνο νωρίτερα από την πιο γνωστή.

Όταν ακούμε το Respect μας έρχεται στο μυαλό η Aretha Franklin (1967). Το τραγούδι όμως πρωτοακούστηκε από τον Otis Redding δύο χρόνια νωρίτερα. 

Το Crossroads του Robert Johnson (1936) έγινε επιτυχία μετά από 32 χρόνια, από ένα πολυτάλαντο σύνολο με μικρή διάρκεια ζωής, τους Cream (1968). 

To Don't Let Me Be Misunderstood, το ερμήνευσαν οι Animals το 1965, αλλά και ο Eric Burdon σε Blues έκδοση που προτιμώ. Η Nina Simone όμως κατέχει τα πρωτεία από το 1964. 

Το Wild Horses των «The Flying Burrito Brothers -1970» συμπεριλήφθηκε στο πολύ πετυχημένο album των Rolling Stones – Sticky Fingers. 

To I Will Always Love You της Dolly Parton, έγινε μεγάλη επιτυχία τόσο το 1974, όσο και το 1992 από την Whitney Houston. Η Dolly Parton διασκεύασε το Stairway to Heaven των Led Zeppelin, σε μία εκτέλεση που προσωπικά δεν μου άρεσε. 

Το 2005 ο Paul Anka διασκεύασε το Smells Like Teen Spirit των Nirvana. 

Οι HIM διασκεύασαν το Wicked Game τους Chris Isaak με έναν δικό τους ‘σκοτεινό’ τρόπο, αλλά μετά από καιρό συνηγορώ πιο πολύ στην πρώτη εκτέλεση.

Το Proud Mary των Ike and Tina Turner του 71, ανήκει στους Creedence Clearwater Revival (1969). 

Live and Let Die τραγουδούσαν οι Guns N' Roses το 1991, αλλά πρώτοι οι Wings με τον Paul McCartney, το είχαν τραγουδήσει 20 χρόνια νωρίτερα. 


Το Hurt του Johnny Cash θεωρείται μία πολλή πετυχημένη διασκευή. Ανήκει όμως στους Nine Inch Nails



Τα συγκροτήματα Rap και Hip-Hop υστερούν σε μουσική, αλλά υπερτερούν σε στίχο. Πολλές φορές βασίζονται σε μελωδίες γνωστών τραγουδιών όπως ο Eminem που είχε «δανειστεί»  μουσική από τραγούδια των Queen όπως το Another one bytes the dust, αλλά και ο Coolio όπου το τραγούδι του  Gangsta's Paradise του 1995, βασίστηκε στο PastTime Paradise του Stevie Wonder (1976). To I’ll be missing you του P. Diddy, βασίστηκε στο every breath you take των Police. Το Ghost Ride Da Whip του Mistah FAB, έχει την μουσική του soundtrack της ταινίας Ghostbusters. Το Blood n my hair του Andre Nickatina έχει βασιστεί στην μουσική του Prementory (Last of the Mohicans) και το Killing Me Softly των The Fugees ανήκει στην Roberta Flack.




ΠΗΓΗ: musicheaven

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΕΚΤΑ ΕΠΩΝΥΜΑ - ΕΜΠΕΡΙΣΤΑΤΩΜΕΝΑ - ΕΥΑΝΑΓΝΩΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...