Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι μια έννοια που γεννιέται πρώτα μέσα στο μυαλό μας.

Είχα μια κουβέντα πριν καιρό με ένα φίλο μου περί φανταστικών κοινωνιών, αυτό που με εξέπληξε ήταν η εμμονή του να τοποθετεί κάστες, ομάδες ή ελίτ στην πυραμίδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, μου έκανε ΤΟΣΗ εντύπωση αυτό που σχεδόν τρόμαξα.

Το λέω έτσι με μια δόση υπερβολής, ακριβώς διότι εντυπωσιάστηκα ΤΟΣΟ πολύ με την αδυναμία του έστω και να φανταστεί μια κοινωνία χωρίς κάποιον ισχυρό που θα εκμεταλλεύεται όλους τους άλλους.

Αλήθεια από που πηγάζει αυτό; γιατί υπάρχει αυτός ο φόβος που μας ωθεί στο να είμαστε εξαρτημένοι από έναν κυβερνήτη, έναν που θα κουμαντάρει, που θα δείχνει τον δρόμο ή που θα αποφασίζει που, πότε, πως και γιατί θα πρέπει να σταματήσουμε ή να ξεκινήσουμε; 

Η φαντασία μας, μας επιτρέπει να τοποθετούμε τον εαυτό μας όπου θέλουμε, όπως θέλουμε, αλλά παραμένει δέσμια ενός συστήματος. 

Είναι η αγέλη που μας οδηγεί προς αυτή την κατεύθυνση τελικά; είναι ανάγκη η ύπαρξη αρχηγού; ή είναι η ανάγκη δημιουργίας αποδιοπομπαίου τράγου;
 
Αυτό το τελευταίο που είπα, ο αποδιοπομπαίος τράγος νομιζω είναι και η δικλείδα ασφαλείας των κοινωνιών, είναι αυτός που πρέπει να λογοδοτήσει για όλες της πιθανές αποτυχίες, η αποποίηση των ευθυνών μας σε μια ενδεχόμενη αποτυχία τελικά νομιζω ότι είναι η βάση της ανικανότητάς μας στο και να φανταστούμε ακόμη μια κοινωνία χωρίς κάστες, ομάδες ή ελίτ.

Αν ποτέ μας δεν καταφέρουμε να φανταστούμε μια ελεύθερη κοινωνία δεν θα την ζήσουμε και πότε! 

Καλή σας διασκέδαση...