''Aφού είσαι άθεος γιατί παίρνεις το δώρο των Χριστουγέννων;;''

Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια όταν αναφερόμασταν στην εξαθλίωση που ζει ο Έλληνας και την φτώχεια την οποία αντιμετωπίζει, το περίφημο μέτωπο της λογικής των νεοφιλελεύθερων και λοιπών δεξιών δυνάμεων έλεγε πως λαϊκίζουμε.

Έτυχε να το ακούσω πολλές φορές και από διάφορους αυτοαποκαλούμενους κεντροαριστερούς πασόκους που ψήφισαν με την ελπίδα του εντελώς λαϊκίστικου ''λεφτα υπάρχουν'' πριν λίγα χρόνια.

 Παράδοξο.

Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις όπου η χρήση ενός τέτοιου όρου γίνεται ευκαιριακά,σαν απόδειξη έλλειψης επιχειρημάτων και τσαπατσούλικης κάλυψης εγκλημάτων,οι ίδιοι που χρησιμοποιούν τον όρο αυτό,πέφτουν στην παγίδα του πιο επικίνδυνου λαϊκισμού,ποντάροντας στα ένστικτα των νοικοκυραίων.

Η ιστορία με την κόρη του Μηλιού είναι η μια κλασσική ιστορία λαϊκισμού, μικροαστικού φαίνεσθαι, που θυμίζει λίγο πολύ επιχείρημα του τύπου ''αφού είσαι άθεος γιατί παίρνεις το δώρο των Χριστουγέννων''.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω τα αυτονόητα για την περίπτωση της συγκεκριμένης κοπέλας άλλωστε απ'ότι βλέπω έγινε πληρέστατα στο διαδίκτυο από αρκετό κόσμο,ευτυχώς.
Απλά κάθε φορά που κάποιος απολιτίκ ή ιδεολογικά αντίθετος σας πει πως λαϊκίζετε και ευτελίσει με έναν τέτοιον τρόπο το γεγονός ότι απαιτείτε κοινωνική δικαιοσύνη,θυμηθείτε πως ίσως και να έχετε να κάνετε με έναν που παίρνει στα σοβαρά τα επιχειρήματα Άδωνι για την Δούρου που δεν πήγε στην εκκλησία, ή έναν που ζητά εξηγήσεις για την κόρη του Μηλιού που με δικά της λεφτά έκανε ό,τι γούσταρε και στην τελική μπορεί και να μην συμφωνεί καν με τον πατέρα της ή κάποιον που πείστηκε πως η Χρυσή Αυγή περνάει γιαγιάδες στο πεζοδρόμιο όπως έλεγε η φυλλάδα που τώρα φιλοξενεί πολυσέλιδο αφιέρωμα για τις διακοπές της κόρης του Μηλιού τονίζοντας την δήθεν υποκρισία της.

Περαστικά στην δικιά τους υποκρισία.