Όταν η αστυνομία δολοφονεί - Λίστα δολοφονιών που διέπραξε η αστυνομία

Το ακόλουθο κείμενο δημοσιεύτηκε αρχικά στην ιστοσελίδα του ΦΙΠΠΑΚ και αναφέρεται στις δολοφονίες που διέπραξε η ελληνική αστυνομία από το 1974 μέχρι σήμερα.

---

Στο κείμενο αυτό, θα θέλαμε να ασχοληθούμε με ορισμένες από τις μαύρες σελίδες της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.). Ο ρόλος της αστυνομίας στην Ελλάδα είναι μια αμαρτωλή ιστορία. Πριν τη μεταπολίτευση, δηλαδή πριν από το 1974, ταυτίστηκε με το παρακράτος, τους τραμπουκισμούς και τις πολυάριθμες διώξεις εις βάρος όσων ήταν ιδεολογικοί αντίπαλοι του καθεστώτος , σε μια εποχή που η έννοια «χωροφύλακας» ήταν συνώνυμη της εξουσίας με τη μορφή της απόλυτης αυθαιρεσίας. Μετά την πτώση της χούντας (1974) πολλοί περίμεναν πως η αστυνομία θα άλλαζε προς το καλύτερο και θα έπαυε να πραγματοποιεί διάφορες αυθαιρεσίες. Η επταετής κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας (1974-1981) απέδειξε ότι κάτι τέτοιο δε συνέβη. Αποκορύφωμα της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας ήταν οι ψυχρές δολοφονίες της Ματίνας Κανελλοπούλου και του Ιάκωβου Κουμή το Νοέμβρη του 1980. Όταν ανέβηκε στην εξουσία το ΠΑΣΟΚ (1981), η μόνη αλλαγή που έκανε ήταν ότι έβαλε και δικούς του ψηφοφόρους στο σώμα της αστυνομίας. Επί 35 χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις «χαϊδεύουν» την αστυνομία, προσφέροντας στα μέλη της ελεύθερο πεδίο για δράση. Παράλληλα, το καθεστώς της ατιμωρησίας αποθρασύνει την αστυνομία, επιτρέποντάς της να κάνει όλο και περισσότερα εγκλήματα γνωρίζοντας ότι είναι σχεδόν απίθανο να τιμωρηθεί για αυτά. Αποτέλεσμα; Ένας ατελείωτος κύκλος βίας με πολλά αθώα θύματα. Δεν θα αναφερθούμε καθόλου στα εγκλήματα που έχει διαπράξει η αστυνομία πριν από το 1974, διότι είναι πολυάριθμα και απαιτούνται ατελείωτες σελίδες για την καταγραφή τους. Επίσης δεν θα ασχοληθούμε με όλες τις περιπτώσεις κακομεταχείρισης και ξυλοδαρμού κρατουμένων από αστυνομικούς, ούτε με όλα τα περιστατικά αστυνομικής βαρβαρότητας εις βάρος φοιτητών και συνταξιούχων. Θα ασχοληθούμε κυρίως με δολοφονίες που διέπραξε η αστυνομία την περίοδο της Μεταπολίτευσης, δηλαδή από το 1974 μέχρι σήμερα και για τις οποίες είχε ένα μερίδιο ευθύνης ή ολόκληρη την ευθύνη. Η λίστα που ακολουθεί είναι ενδεικτική της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας:

30/4/1976: Ο Σιδερής Ισιδωρόπουλος, 16 ετών, μαθητής και μέλος της «Κ.Ο. Μαχητής» (οργάνωση της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς), κόλλαγε αφίσες στην πλατεία Κοτζιά για τον εορτασμό της Πρωτομαγιάς, όταν κατέφθασαν τα αστυνομικά όργανα για συλλήψεις. Στην προσπάθειά του να ξεφύγει, παρασύρθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο στην Πειραιώς. Η κηδεία του μετατράπηκε σε μαχητική διαδήλωση με κεντρικό σύνθημα «Κάτω η Νέα Τρομοκρατία».

25/5/1976: Ο τότε υπουργός Απασχόλησης της κυβέρνησης Καραμανλή, Κωνσταντίνος Λάσκαρης, με τον περίφημο «αντισυνδικαλιστικό νόμο 330» γίνεται το «κόκκινο πανί» για τους εργαζόμενους, οι οποίοι προχωρούν σε κινητοποιήσεις. Στις 25 Μαΐου, κατά τη διάρκεια πανεργατικού συλλαλητηρίου, οι συγκρούσεις πολλαπλασιάστηκαν. Μια «αύρα» (θωρακισμένο αυτοκίνητο καταστολής διαδηλώσεων) της Αστυνομίας, ενώ καταδίωκε διαδηλωτές, σκότωσε μια μικροπωλήτρια, την 67χρονη Αναστασία Τσιβίκα.

28/10/1980: Ο Τάσος Μαγλαρίδης συμμετείχε σε συγκέντρωση αντιστασιακών στη Θεσσαλονίκη, στις 28 Οκτωβρίου 1980. Όταν οι διαδηλωτές επιχείρησαν να παρελάσουν στη Νεάπολη, δέχτηκαν τη βάρβαρη επίθεση της αστυνομίας. Ο 76χρονος, χτυπημένος άσχημα, μεταφέρθηκε στο ΑΧΕΠΑ για να υποκύψει στα τραύματά του ένα μήνα μετά.

16/11/1980: Στις 16 Νοεμβρίου του 1980 οι εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου κορυφώθηκαν με την καθιερωμένη πορεία. Η κυβερνητική απαγόρευση για πορεία προς την αμερικανική πρεσβεία πυροδότησε τις αντιδράσεις μεγάλης ομάδας διαδηλωτών, η οποία επιχείρησε να σπάσει τον κλοιό των αστυνομικών που είχαν παραταχθεί στη Βασιλίσσης Σοφίας μπροστά στη Βουλή. Άνδρες των ΜΑΤ συνέλαβαν την 21χρονη εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και τη χτύπησαν αλύπητα με τα κλομπ τους μέχρι να πέσει νεκρή, ενώ με τον ίδιο τρόπο συνέτριψαν το κρανίο του 26χρονου Ιάκωβου Κουμή, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή μια εβδομάδα αργότερα στο νοσοκομείο. Οι δολοφόνοι αστυνομικοί δεν βρέθηκαν ποτέ.

17/11/1985: Την Κυριακή 17 Νοεμβρίου 1985, ο 15χρονος μαθητής Μιχάλης Καλτεζάς σκοτώθηκε από τον αστυνομικό Θανάση Μελίστα κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων και επεισοδίων μικρής έκτασης για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Ο Μελίστας, επίλεκτος σκοπευτής του «σώματος», πυροβόλησε το νεαρό στην οδό Σολωμού στα Εξάρχεια, καθώς αυτός έτρεχε μαζί με άλλους διαδηλωτές για να διαφύγουν. Συγκεκριμένα, πυροβόλησε πισώπλατα τον 15χρονο μαθητή, πετυχαίνοντάς τον στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Ο θάνατος ήταν ακαριαίος. Η είδηση της δολοφονίας του μαθητή διαδίδεται γρήγορα και διάφοροι νεαροί καταλαμβάνουν το κτίριο του Χημείου για να διαμαρτυρηθούν. Ο Μελίστας καταδικάστηκε πρωτόδικα σε δυόμισι χρόνια φυλάκιση με αναστολή και σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε στις 25/1/1990 από το Εφετείο. Με λίγα λόγια, η δολοφονία του 15χρονου μαθητή έμεινε ατιμώρητη.

15/8/1985: Ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβόλησε μέσα από το περιπολικό την Αμερικανίδα τουρίστρια Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 ετών, μετά την άρνησή της να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

9/2/1986: Ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, επιβάτης σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς. Τα ονόματα των δραστών δεν έγιναν ποτέ γνωστά και δεν επακολούθησε δίκη.

3/9/1986: Ο Άγγελος Μαυροειδής, 60 ετών, εργάτης της ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ, πραγματοποιούσε μαζί με 650 συναδέλφους του καθιστική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Βιομηχανίας, ύστερα από άρνηση της τότε υφυπουργού Βάσως Παπανδρέου να τους δεχτεί για το θέμα της μη καταβολής δεδουλευμένων τους. Αστυνομικοί τους έσπρωξαν βίαια, με αποτέλεσμα το σοβαρό τραυματισμό του. Πέθανε από μετατραυματική επιπλοκή στο ΚΑΤ λίγες μέρες αργότερα.

4/1/1987: Ο αστυνομικός της Ασφάλειας Παντελής Χατζής σκότωσε, ύστερα από λογομαχία, τον 19χρονο Λουκά Γράψα.

14/6/1988: Ο αστυνομικός Θωμάς Μακρής δολοφονεί με το περίστροφό του τον Νίκο Παπαγγελάκη μέσα σε ουζερί, ύστερα από μεταξύ τους παρεξήγηση.

8/3/1990: Ο 37χρονος αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβολεί και σκοτώνει στην Πρέβεζα το 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη.

10/1/1991: «ΚΑΠΑ ΜΑΡΟΥΣΗ». Χαρακτηρίστηκε ως η μαζικότερη επίθεση κατά πολιτών από τις δυνάμεις καταστολής. Την επαύριο της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα, μικροεπεισόδια στις παρυφές διαδήλωσης στην Αθήνα κατέληξαν σε πολύωρες συγκρούσεις νέων με τα ΜΑΤ. Ένα από τα εκατοντάδες δακρυγόνα που ρίχτηκαν κατά των διαδηλωτών προκάλεσε πυρκαγιά στο βιβλιοχαρτοπωλείο Λίβα και στο κτίριο του «Κάπα Μαρούση». Νεκροί από ασφυξία ανασύρθηκαν ο 32χρονος Περικλής Ρεπάκης, ο 57χρονος Μανόλης Κοντόπουλος, ο 59χρονος Ιωάννης Νεμετζίδης και ένα – αγνώστων στοιχείων – νεαρό άτομο. Παρά την ύπαρξη πλήθους επώνυμων μαρτύρων για τα αίτια της πυρκαγιάς, η υπηρεσιακή ΕΔΕ έκλεισε (ή κουκούλωσε αν προτιμάτε) την υπόθεση κατηγορώντας τους αντιεξουσιαστές για εμπρησμό του κτιρίου, χωρίς να διαθέτει ούτε ένα αποδεικτικό στοιχείο.

21/1/1991: Ο 25χρονος Τούρκος πρόσφυγας Σουλεϊμάν Ακιάρ συλλαμβάνεται στην Αθήνα με την κατηγορία της διακίνησης ναρκωτικών. Σακατεμένος από τα βασανιστήρια, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ όπου ξεψύχησε στις 29 Ιανουαρίου. Τον άγριο βασανισμό του θύματος από τους αστυνομικούς της Δίωξης Ναρκωτικών επιβεβαίωσε ο ιατροδικαστής Μπεναρδής, ωστόσο η μήνυση που έγινε μπήκε στο αρχείο.

16/5/1992: Ο αστυφύλακας Σεραφείμ Σταθογιάννης πυροβόλησε και σκότωσε τον 41χρονο Νικόλαο Σιακαπέτη, ιδιοκτήτη μπαρ, ύστερα από συμπλοκή.

13/4/1993: Στον Πόρο, ο (νταής) αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος τραυματίζει βαριά τον 40χρονο σερβιτόρο Τάσο Σωτηράκη και πυροβολεί και σκοτώνει τον 26χρονο Γιάννη Τζίτζη. Το Κακουργιοδικείο Πειραιά καταδίκασε αργότερα σε ισόβια κάθειρξη και πρόσκαιρη κάθειρξη 17 χρόνων τον δράστη.

12/9/1993: Στη Βέροια, νεαρός Αλβανός, ο οποίος σύμφωνα με καταγγελία προσπαθούσε να διαρρήξει δυο αυτοκίνητα, έπεσε νεκρός από σφαίρα του ανθυπαστυνόμου Αντώνη Δελλά.

10/1/1994: Ο 28χρονος μουσικός Θοδωρής Γιάκας, κάνοντας τη νυχτερινή βόλτα του στην ερημιά του Μοσχάτου, βρίσκεται νεκρός από σφαίρες αστυνομικών. Ο λόγος; Αρνήθηκε να δώσει τα στοιχεία του σε αστυνομικούς και τράπηκε σε φυγή. Δέχτηκε πισώπλατα τέσσερις σφαίρες από τον αρχιφύλακα Ευάγγελο Λαγογιάννη.

20/2/1994: Στο χωριό Δαλαμανάρα Άργους, αστυνομικός πυροβόλησε και σκότωσε λαθρομετανάστη στη διάρκεια συμπλοκής σε πορτοκαλεώνα. Πλήρωμα περιπολικού ερευνούσε για λαθρομετανάστες στην περιοχή, όταν είδε δύο από αυτούς να τρέχουν. Ο αστυνομικός Αντώνης Μεζίνης τράβηξε το υπηρεσιακό του πιστόλι και πυροβόλησε μία φορά στο κεφάλι τον λαθρομετανάστη, που έπεσε νεκρός.

25/2/1995: Επεισόδιο με θύμα νεαρό Αλβανό συνέβη στην αγροτική περιοχή Κρανιές της Φλώρινας. Ομάδα αστυνομικών του αποσπάσματος Ψαράδων Φλώρινας είχε στήσει ενέδρα σε Αλβανούς λαθρομετανάστες. Κατά τη διάρκεια του ελέγχου σε 18 λαθρομετανάστες, ο 18χρονος Άλμπερτ Κούκα έπεσε χτυπημένος θανάσιμα από το περίστροφο ενός αστυνομικού.

20/1/1996: Κατά τη διάρκεια επιχείρησης-«σκούπα» στη Σκάλα Ωρωπού, ο αστυνόμος Διονύσης Καρακαϊδός σκοτώνει Αλβανό μετανάστη τη στιγμή της καταδίωξης.

6/4/1996: Ο 25χρονος Αποστόλης Κεραμιδάς δολοφονείται από αστυνομικούς στη Νίκαια.

5/6/1996: Ο 26χρονος αστυφύλακας Ηρακλής Νικολόπουλος δολοφόνησε τον Γιώργο Φραγκογιάννη, 37 χρόνων, και τραυμάτισε τον Θεμιστοκλή Καλαποθαράκο, 33 χρόνων, σε νυχτερινό κέντρο του Π. Φαλήρου. «Το 'χα πάρει απόφαση εδώ και ένα χρόνο να τους πυροβολήσω», είπε στους συναδέλφους του όταν συνελήφθη. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε ισόβια.

14/6/1996: Για δύο... καρπούζια, ο 58χρονος αγροφύλακας Αθανάσιος Μάτος δολοφόνησε τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι στο χωριό Αργυροπούλι της Λάρισας, πυροβολώντας τον με 32άρι περίστροφο στο στήθος.

22/11/1996: Σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου, ο 32χρονος αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης σκοτώνει με αυτόματο Μ5 τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη, ο οποίος βρισκόταν ακινητοποιημένος στο έδαφος, μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του. Ο Τρίμης, μολονότι του αποδόθηκε κατηγορία για ανθρωποκτονία από πρόθεση, αφέθηκε ελεύθερος. Αυτό το περιστατικό ήταν μια από τις πολλές περιπτώσεις ατιμωρησίας αστυνομικών που έγιναν δολοφόνοι.

8/2/1997: Ο 19χρονος Αλβανός Εριόν έχασε τη ζωή του όταν «εξοστρακίστηκε» η σφαίρα από το όπλο του αστυνομικού Μιλτιάδη Ανδρεόπουλου. Ο θάνατος του νεαρού είχε ξεσηκώσει θύελλα διαμαρτυριών και με ανακοινώσεις τους το ΚΚΕ και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ έκαναν λόγο για εν ψυχρώ δολοφονία. «Ήταν ατύχημα...», θα ισχυριστεί απολογούμενος ο αστυφύλακας.

25/5/1997: Ο 28χρονος Φίλιππος Παπαδόπουλος, πρώην υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού, «γαζώνεται» από τις σφαίρες των λιμενοφυλάκων που τον καταδίωξαν γιατί πήρε για βόλτα (ή έκλεψε) από τη μαρίνα της Ζέας τη θαλαμηγό «Ναυσικά» Κύπριου επιχειρηματία. Δύο από τις δεκάδες σφαίρες των περιπολικών του Λιμενικού καρφώθηκαν στο στήθος του και έπεσε νεκρός επάνω στα χειριστήρια του σκάφους.

3/8/1997: Ο 26χρονος Ηλίας Μέξης δολοφονείται από τον ανθυπαστυνόμο Δημήτρη Τσαγκράκο. Ο Τσαγκράκος τιμωρήθηκε με φυλάκιση 4,5 χρόνων.

2/4/1998: Νεκρός από σφαίρες αστυνομικού, κατά τη διάρκεια συμπλοκής, βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη ο 29χρονος Τσιγγάνος Αγγελος Τζελάλ. Όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο Γιαννιτσών διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Για διαφαινόμενη συγκάλυψη φόνου και βιαιοπραγιών κατά Τσιγγάνων από αστυνομικούς έκαναν λόγο το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι και η Ελληνική Ομάδα για τα Δικαιώματα των Μειονοτήτων. Το όνομα του δράστη αστυνομικού δεν δόθηκε ποτέ στη δημοσιότητα.

23/10/1998: Ο 17χρονος Σέρβος μαθητής Μάρκο Μπουλάτοβιτς πυροβολείται στην καρδιά από τον αστυνόμο Κυριάκο Βαντούλη γιατί θεωρήθηκε «ύποπτος για κλοπή». «Ανθρωποκτονία εκ προθέσεως», είπε η εισαγγελέας για το φονικό. Το θύμα βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη σε εκδρομή με το σχολείο του. Ήταν άοπλος και όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, δεν είχε διαπράξει την κλοπή.

15/2/2000: Στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.

Φεβρουάριος 2000 : Ο Ρουμάνος Νικολάι Γκορέα δολοφονείται από αστυνομικό στην Πετρούπολη.

25/3/2000: Στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ, Νικόλαος Λεωνίδης, πέφτει νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.

24/10/2001: Ο αστυνομικός Γιώργος Τυλιανάκης δολοφονεί στο Ζεφύρι τον 21χρονο τσιγγάνο Μαρίνο Χριστόπουλο. Ο νεαρός δεν πειθάρχησε σε σήμα ανδρών της Άμεσης Δράσης να σταματήσει το αυτοκίνητό του για έλεγχο. Η σφαίρα κατέληξε στην πίσω πλευρά του κεφαλιού του άτυχου νεαρού.

26/11/2001: Στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβολεί στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιο και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.

9/12/2003: Νεκρός από σφαίρες ειδικών φρουρών πέφτει στο Ηράκλειο ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης. Ο νεαρός Μαραγκάκης δέχεται σφαίρα στο κεφάλι, που του προκαλεί διαμπερές τραύμα και τον καθιστά κλινικά νεκρό .Οι άντρες των Τ.Α.Ε. Ρεθύμνου επιτίθενται με όπλα σ'αυτόν και τους 2 φίλους του και στη συνέχεια λένε στα ΜΜΕ ότι οι νεαροί δεν σταμάτησαν σε σήμα τους κοντά στις Γωνιές Μαλεβυζίου. Στην πραγματικότητα οι αστυνομικοί γάζωσαν το αυτοκίνητο και πυροβόλησαν τον Μαραγκάκη στο κεφάλι με σαφή πρόθεση να τον σκοτώσουν, γεγονός που αποδείχθηκε μετά από τη σχετική έρευνα. Πρωτόδικα είχε καταδικασθεί από το Μικτό Ορκωτό δικαστήριο Χανίων σε ισόβια κάθειρξη, ο αρχιφύλακας Γιώργος Δημητρακάκης για την εν ψυχρώ δολοφονία του 22άχρονου ,Στη δεύτερη δίκη όμως ο αρχιφύλακας, που ήταν επικεφαλής του μπλόκου του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων -ΤΑΕ- Ρεθύμνου, έπεσε στα «μαλακά» από το Κακουργιοδικείο Πειραιά αφού οι δικαστές με οριακή πλειοψηφία 4 προς 3 του επέβαλαν ποινή φυλάκισης 5,5 ετών προκαλώντας την δικαιολογημένη οργή των συγγενών του θύματος. Σήμερα οι δολοφόνοι του Ηρακλή είναι ελεύθεροι.

21/12/2004: Σε βασανιστήρια (ξεγύμνωμα, φάλαγγα, εικονικές εκτελέσεις, απειλές με όπλα και άγριο ξύλο) υπέβαλε τουλάχιστον 40 Αφγανούς μετανάστες ομάδα αστυνομικών και ειδικών φρουρών του Αστυνομικού Τμήματος του Αγίου Παντελεήμονα. Για άλλη μια φορά, «τσαμπουκαλεμένοι» και νταήδες αστυνομικοί, εκμεταλλευόμενοι την εξουσία που έχουν στα χέρια τους, βασάνισαν απάνθρωπα κρατουμένους.

17/11/2006: Ο Κύπριος φοιτητής Αυγουστίνος Δημητρίου ξυλοκοπείται ανηλεώς από 8 αστυνομικούς με πολιτικά. Η αστυνομία, στην προσπάθειά της να ρίξει στάχτη στα μάτια της κοινής γνώμης, αναφέρει ότι ο νεαρός «έπεσε και χτύπησε σε ζαρντινιέρα» και όχι ότι ξυλοκοπήθηκε από αστυνομικούς, πολλοί από τους οποίους ήταν μάλιστα και κουκουλοφόροι όπως φάνηκε σε σχετικό βίντεο. Τηλεοπτικές και ερασιτεχνικές κάμερες έχουν καταγράψει όλο το περιστατικό. Η ετυμηγορία του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης – όπου δικάστηκαν οι αστυνομικοί - περιορίστηκε σε εξαγοράσιμες ποινές και ποινές με αναστολή. Με λίγα λόγια οι θύτες έπεσαν στα μαλακά.

5/5/2007: Ένας 19χρονος φοιτητής κατηγορείται από την αστυνομία για επεισόδια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο με βασική επιβαρυντική ένδειξη τα... πράσινα παπούτσια που φορούσε, ομοιόχρωμα με εκείνα του δράστη ενός εμπρησμού αυτοκινήτου. Ο ίδιος και οι συμφοιτητές του υποστήριξαν ότι ήταν σε πάρτι της Πολυτεχνικής Σχολής την ώρα των επεισοδίων, γεγονός που αποδείχτηκε στη συνέχεια.

8/11/2007: Νεκρός από σφαίρες συνοριοφύλακα πέφτει ο Αλβανός μετανάστης Ίλμι Λατές, πατέρας 5 παιδιών, σε αγροτική περιοχή κοντά στο χωριό Λεβαία Αμυνταίου Φλώρινας. Ο αστυνομικός προφυλακίζεται και μετά από 2 μήνες αποφυλακίζεται με την πρώτη αίτηση αποφυλάκισης.

6/12/2008: Ο μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, 15 ετών, πέφτει νεκρός στα Εξάρχεια από σφαίρα του αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα μπροστά στα μάτια των συνομήλικων φίλων του. Μετά τη δολοφονία, ο δολοφόνος αστυνομικός όχι μόνο δεν ζήτησε συγνώμη για το ότι σκότωσε τον ανήλικο και άοπλο μαθητή, αλλά προσπάθησε κιόλας να αμαυρώσει την εικόνα του μαθητή με κατηγορίες που εξαπέλυσε εναντίον του. Οι κατηγορίες αυτές (που τελικά διαψεύστηκαν πανηγυρικά) είχαν σαν στόχο να αμαυρώσουν το προφίλ του μαθητή ώστε να δικαιολογηθεί η δολοφονία του στα μάτια της κοινής γνώμης. Η δολοφονία του Γρηγορόπουλου υπήρξε η αφορμή για μια σειρά πρωτοφανών πολλαπλών εκδηλώσεων διαμαρτυρίας εναντίον της αστυνομικής βίας σε πόλεις όλης της χώρας, αλλά και στο εξωτερικό. Σε όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2008 αλλά και τον Ιανουάριο του 2009, πολυάριθμοι άνθρωποι διαδήλωσαν, διαμαρτυρήθηκαν και εξέφρασαν την οργή τους απέναντι στην εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Επαμεινώνδα Κορκονέα. Από το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου και μετά, οι διαδηλώσεις, τα επεισόδια και οι οδομαχίες είχαν μεγάλη έκταση και διάρκεια. Πολλές χιλιάδες ανθρώπων κατέβηκαν στους δρόμους θέλοντας να διατρανώσουν την αντίθεσή τους στις πρακτικές της εξουσίας, όχι μόνο σε ότι αφορά την βίαιη αστυνομική καταστολή, αλλά και σε ένα σωρό άλλα πράγματα που χρόνια τώρα νιώθουν να πνίγουν τη ζωή τους, το παρόν και το μέλλον τους.

Όσο περνάνε τα χρόνια, η λίστα των θυμάτων μεγαλώνει και οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας.

ΠΗΓΗ:  indymedia