Μια τέτοια χωρά μου έλαχε...

Μια χώρα που αρπάζεται από το παρελθόν της για να το εξαργυρώσει ξανά και ξανά και ξανά...

Μια χώρα που επιβεβαιώνει σε κάθε ευκαιρία, πως δεν μαθαίνει από την ιστορία της...

Μια χώρα που αναζητά τα λαμέ για να πετάξει τα κουρέλια.

Μια χώρα που κρύβει σαν παστρικιά όλο το σκοτάδι της στο φως μιας καλοκαιρινής μέρας...

Μια τέτοια χώρα μου έλαχε...

Μια χώρα που με ποτίζει κάθε μέρα μελαγχολία,
που δεν θέλει τίποτα παραπάνω από μια πιστά για να γυαλίσει και να ζήσει το όνειρο της στο φως της χαραυγής...

Μια χώρα που οι ποιητές της της έδειξαν πολλές φορές τον δρόμο, αλλά αυτή δεν τους πίστεψε και έκανε του κεφαλιού της...

Μια τέτοια χώρα μου έλαχε...

Μια χώρα που φωνάζει άλλα δεν ακούει...

Μια χώρα που γνωρίζει αλλά δεν πιστεύει...

Μια χώρα που περιμένει αλλά δεν ζητάει ...

ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ χώρα μου έλαχε...

Μια χώρα που κάνει παράτες και με ταρατατζουν σκεπάζει το κλάμα της...

Μια χώρα που μπογιατίζεται με φτηνά κραγιόνια και προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στο αβέβαιο μέλλον της..

Μια χώρα που κουνάει το δάχτυλο δε ΟΠΟΙΟΝ της πει πως υπάρχει και άλλος τρόπος...

Μια ΤΕΤΟΙΑ ΧΩΡΑ μου έλαχε...

Μια χώρα που θέλω να την αλλάξω να την αφήσω πίσω, να την βλέπω μόνο σε καρτποσταλ τουριστικών μαγαζιών...

Μια χώρα που κάθε φορά επιλεγεί να γίνεται μητριά και όχι μάνα...

Μια χώρα που δεν μπορεί, μα και δεν θέλει να μπορέσει...

ΜΙΑ τέτοια χώρα μου έλαχε!

Μια χώρα που...

Μια χώρα που την αγαπώ...μια τέτοια χώρα μου έλαχε! 




28-10-2014 χρόνια μας πολλά...