Η ΕΠΟΧΗ του ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΥ είναι τώρα...

  Ακούγεται λίγο παράδοξο να χαρακτηρίζει ένας όρος της τέχνης την εποχή που διανύουμε, συνήθως συμβαίνει το αντίθετο...η τέχνη δανείζεται από την εποχή της τους ορούς της!

  Την εποχή λοιπόν των Σοσιαλ Μιντια και της παράδοξης ψευδαίσθησης της επικοινωνίας, ήρθε να την συμπληρώσει ο ΙΜΠΡΕΣΙΟΝΙΣΜΟΣ κι αυτός δεν είναι τίποτα άλλο από την ακριβή μετάφραση του όρου, ΔΗΛΑΔΗ το να κάνεις εντύπωση, με κάθε μέσο, με κάθε τρόπο, και με οποιοδήποτε κόστος ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΟΣΙΑΛ ΜΙΝΤΙΑ... κι όλο αυτό να τρέχει πίσω από χιλιάδες ΛΑΪΚ, ΦΑΒ, RT, και ούτω καθεξής, αναλόγως το κοινωνικό μέσο δικτύωσης...

 Έχω την εντύπωση πια, πως μέσα σε όλο αυτόν τον εικονικό κόσμο αναδύονται πολλαπλές εκδοχές του εαυτού με τις υπερβολές και παραδοξότητες, που στην καθημερινότητα και στην κανονική ζωή μας, είτε χαλιναγωγούμε είτε περιορίζουμε, κι αυτό συμβαίνει ακριβώς διότι είναι αφύσικες...

Υπάρχουν λοιπόν δεκάδες διαφορετικοί χαρακτήρες που δεν ανήκουν στην πραγματικότητα... αλλά αναδύονται μόνο στης οθόνες όσων μας "ακολουθούν".

Για παράδειγμα υπάρχει ο χαρακτήρας του υπερευαίσθητου "σκληρού" άντρα.... (μέγα σουργελο, δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν εκεί έξω)

Υπάρχει η χαμένη γυναικεία ψυχή, η αιωνία αγάπη και ο καταραμένος Σισύφειος έρωτας (άλλη απάτη... ανάθεμα αν πιστεύει τα μισά απ όσα γράφει η φεγγαροαλαφροΐσκιωτη)



Υπάρχει ο επαναστάτης, ο τα σπάω όλα και αν σας πιάσω στα χεριά μου ρε κουφάλες, δεν θα σας αφήσω παΐδι στην θέση του... (γραφικός πληκτρολογάκιας, ανάθεμα αν έχει πατήσει το πόδι του σε χώρο διεκδικήσεων ποτε)

 Υπάρχει ο κλισεδιαρης του κερατά, σε όλους τους τομείς και σε όλα τα θέματα... (εύκολα τα φαβ τα λάικ και τα RT με τις πλάτες άλλων) 


 

Υπαρχει η σεξουλιαρα, η περπατημένη και ζόρικη γκομενα, που ξέρει την ζωη κι απ την καλή και την ανάποδη και δεν γουστάρει και πολλά πολλά διότι έχει και μια πεταλούδα στην κωλοτσεπη για παν ενδεχόμενο (μια φίλη μου το παίζει τέτοια, σφάζονται παλικάρια στην ιντερνετικη ποδιά της και πάνω στα εικοσαποντα μοντελε τακούνια του αβαταρ της, μεγάλη επιτυχία) 

Υπάρχει κι ο τα ξερω όλα μάγκες και ξέρω και αυτά που δεν ξέρω ακόμα κι ακόμα παραπέρα, ξέρω οτι πετάει οτι κολυμπάει και οτι κάθετε, ξέρω ποιος θα στρίψει αριστερά στην Δευκαλίωνος τωρα κι αν το φανάρι στην Λαμπράκη είναι πράσινο η πορτοκαλί. (βαρετός τόσο όσο να ακούς να σου διαβάζει κάποιος ένα βιβλίο στα γερμανικά χωρίς να καταλαβαίνεις λέξη) 

Υπάρχει και ο "αστείος" αυτός που λεει τέτοιες κρυάδες που μπροστά του ο Σεφερλής μεταμορφώνεται σε σύγχρονο Τσιφόρο...

Υπάρχουν δεκάδες και δεκάδες άλλοι χαρακτήρες που κάνουν καριέρα σε μια εικονική πραγματικότητα, τρέφονται με χιλιάδες λαικ και φαβ και έχουν καταντήσει σκιές ενός κόσμου που ζει όσο είναι ακόμη πληρωμένο το ρεύμα και το τηλέφωνο... ανθρωπάκια σκιές, χωρίς ουσία, με πολλά κεφάλια και απο δέκα δάχτυλα στο κάθε χέρι με βαθουλωμένα μάτια και μαύρους κύκλους, ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ... 


Ολοι αυτοί... ολοι εμείς, προσπαθούμε να κάνουμε εντύπωση με ψεύτικα κι άλλοτε αληθινά δεδομένα, σε ενα ΨΕΥΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ... είναι σαν να πολλαπλασιάζουμε τα πάντα με το μηδέν... το αποτέλεσμα θα είναι πάντα το ίδιο... 

                                                 @FotiosDaglis